ร่ายรัก 16 KIHAE [CUT]

“ข้าจะทะนุถนอมเจ้า”คิบอมผละออกมามองดวงตาหวานฉ่ำเล็กน้อย ก่อนจะมอบจูบร้อนแรงให้ร่างบางอีกครั้ง

 

ชายหนุ่มจูบไล้ริมฝีปาก ดวงหน้าขาว กัดเล็มติ่งหูเนียนให้อีกคนสะท้านจนเผลอครางออกมาเบาๆ ฝ่ามือหยาบลูบไล้ไปทั่วเพื่อปลุกอารมณ์ให้ร่างบาง ทั้งที่จริงๆแล้วร่างกายของตนแทบจะระเบิดออกมาแล้ว

 

แต่เขาไม่อยากทำร้ายดงเฮ ไม่อยากให้ดงเฮมีความทรงจำที่ไม่ดีในครั้งแรกของเรา

 

ริมฝีปากร้อนผ่าวจูบลำคอขาวเนียนให้จนร่างบางต้องเงยหน้าขึ้นมา ฝ่ามือใหญ่ดึงสายรัดเอวของอีกคนออกอย่างไม่อาจหยุดตัวเองไว้ได้ พรางถอดเสื้อตัวนอกและตัวในของดงเฮออกจนเหลือเพียงเอี๊ยมบางๆ ก่อนจะลูบไล้แผ่นอกขาวเนียนของภรรยาของตนให้อีกคนสั่นสะท้าน

 

มือเรียวกุมมืออีกคนที่ลูบอยู่ตรงแผ่นอกตนเบาๆ หากแต่เมื่อสบตาดวงตาดำมือที่เต็มไปด้วยอารมณ์ปรารถนาทำให้ดงเฮได้แต่เขินอาย แขนเรียวโอบกระชับลำคอแกร่งแน่น ท้องนิ้วกร้านลูบคลึงแผ่นอกไวสัมผัสช้าๆ ทำให้ดงเฮส่งเสียงครางออกมา

 

หากแต่ไม่นานนักมือหนาก็ผละออกแทนสัมผัสเสียวซ่านด้วยลิ้นร้อนที่ไล่เลียส่วนไวสัมผัสของร่างบางจนอีกคนกระตุกวูบ ขยุ้มไหล่อีกคนแน่น มือร้อนที่เอาแต่ใจเลื่อนลงไปสอดอยู่ระหว่างเรียวขาของร่างบาง ให้ดงเฮตกใจต้องรีบหนีบสองขาไว้แน่นแต่กลับช้าไปเมื่อนิ้วมือของชายหนุ่มลูบไล้ปลุกเร้าส่วนแกนกายของร่างบาง ความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสทำให้ดงเฮตื่นตกใจ ริมฝีปากร้อนขยับขึ้นมาจูบดวงหน้าหวานก่อนจะดึงดูดกลีบปากแดงฉ่ำของอีกคนอีกครั้ง

 

นิ้วมือของร่างสูงขยับช้าๆอย่างแผ่วเบาไล้คลึงความนุ่มนวลอย่างที่ร่างบางไม่เคยรู้สึกมาก่อน ยิ่งเมื่ออีกคนเร่งจังหวะขึ้น ร่างบางยิ่งส่งเสียงร้องครางให้อีกคนเกิดอารมณ์มากขึ้น มือหนาใช้มืออีกข้างถอดเสื้อผ้าของตนลวกๆและโยนลงไปข้างเตียง พรางค่อยๆถอดเอี๊ยมบางของคนที่นอนบิดกายอยู่ใต้ร่างออก

 

นัยต์ตาคมมองร่างบางที่แสนยั่วยวนแล้วก็เร่งจังหวะที่มือให้หนักขึ้นจนร่างบางปล่อยน้ำขาวขุ่นออกมาเต็มมือของร่างสูง คิบอมกดยิ้มบางกดจูบดูดดึงกลีบปากแดงที่เริ่มเจ่อบวม พรางดันขาเรียวให้แยกออกจากกันช้าๆ นิ้วมือร้อนที่เปียกอยู่ค่อยๆเลื่อนไปด้านล่างของคนที่นอนอยู่ใต้ร่าง สอดนิ้วยาวเข้าไปจนสุด ส่งผลให้ใบหน้าหวานเหยเก ดวงตาเรียวเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตาจากความเจ็บ จนคิบอมต้องหลอกล่อร่างบางด้วยการดูดเม้มบริเวณเนินเนื้อนิ่มเบาๆ สัมผัสที่ปลุกเร้าทั้งข้างบนข้างล่างทำให้ดงเฮบิดตัวอย่างทรมาน จวบจนเมื่ออีกคนเริ่มตอบสนองกับนิ้วมือของตน คิบอมจึงถอนนิ้วเรียวออกสอดแกนกายแกร่งของตนที่กำลังทรมานเข้าไปในตัวร่างบาง ใบหน้าหวานแสดงสีหน้าเจ็บปวดอีกครั้ง

 

“ข้ารักเจ้านะ ดงเฮ”คำปลอบประโลมของคิบอมราวเป็นน้ำทิพย์ที่ช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของดงเฮในตอนนี้ เอวแกร่งขยับร่างกายเข้าครอบครองอีกคนช้าๆ ความเจ็บปวดในยามแรกเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสี่ยวซ่าน มือเรียวเกาะลำแขนแกร่งแน่นยิ่งยามที่อีกคนขยับกายเข้ามาอย่างกระชั้นถี่ดงเฮยิ่งครางออกมาด้วยอารมณ์ที่เกินจะกั้น ร่างสูงโน้มกายลงมาจูบปากของดงเฮครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นเดียวกับร่างกายของคนตัวใหญ่ที่ฝังกายเข้ามาในเรือนร่างบางของดงเฮครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน

 

ร่างบางที่เริ่มปรับจังหวะของตนได้เริ่มขยับกายตอบรับการเคลื่อนไหวของร่างสูง จวบจนคิบอมเริ่มทนไม่ไหว มือหนาจับสะโพกเล็กก่อนจะเล็กจังหวะให้ดงเฮสั่นสะท้าน ก่อนจะปลดปล่อยออกมาในตัวร่างบางพร้อมซบหน้าลงกับซอกคอขาวของผู้เป็นภรรยา

 

“มันยังไม่จบแค่นี้หรอกนะ”คิบอมลูบใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ก่อนจะยกสะโพกมนแล้วขยับกายสอดประสานกับร่างบางอีกครั้ง

 

กลิ่นความปรารถนาอบอวลไปทั่วห้องนอนใหญ่ ความสุขสมอันร้อนแรงทำให้สติของดงเฮเลื่อนลอย ได้แต่ปล่อยอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดให้ไปตามการชักนำของคนที่ตนเพิ่งรู้ตัวว่ารักมานานมากเหลือเกิน