ร่ายรัก : 9 WONCIN [CUT]

...............

........

.....

ลิ้นร้อนลุกล้ำเข้าไปในปากของร่างบางอย่างเอาแต่ใจดูดดึงกลีบปากสวยและลิ้นเล็ก มือใหญ่โอบกระชับร่างแบบบางแน่น พรางลูบไล้ร่างเพรียวไปทั่วจนเจ้าของร่างสั่นสะท้าน ซีวอนถอนจูบออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าฮีชอลแทบจะขาดใจ มองตากลมโตที่กำลังปรือไม่ได้สติก่อนจะประคองไปที่เตียง

ริมฝีปากหน้าพรมจูบไปทั่วไปหน้าหวาน ลมหายใจอุ่นร้อนที่พัดผ่านไปทั่วใบหน้าทำให้ฮีชอลแอบหวั่นใจ ซีวอนรู้สึกได้ถึงร่างบางที่กำลังสั่นจึงปลอบประโลมอีกคนด้วยน้ำเสียงนุ่ม

“เชื่อใจข้านะ”ฮีชอลมองดวงตาสีดำที่กำลังร้อนแรงดุจเปลวไฟแล้วก็พยักหน้า เสื้อตัวน้อย กระโปรงไหม รวมถึงชุดเอี๊ยม ถูกถอดออกจากร่างบางทีละชิ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนคนตัวสูงจะปลดชุดแต่งงานของตนออกบ้าง

ริมฝีปากร้อนระอุสัมผัสซอกคอขาวพรางจูบเม้มแผ่วเบาพร้อมกับมือหยาบที่ลูบไล้ผิวเนียนละเอียด ฮีชอลเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ ก่อนจะกัดริมฝีปากไว้ด้วยความอาย ยามที่มือหนาสัมผัสเนื้อเนินนิ่มบริเวณหน้าอก ร่างบางก็บิดลำตัวอย่างทรมาน ยิ่งยามริมฝีปากร้อนค่อยๆไล่จากแผ่นอกขาว หน้าท้องเนียน ไปยังบริเวณส่วนล่าง ยิ่งทำให้ฮีชอลรู้สึกทรมานราวกับมีเปลวไฟหลายร้อยดวงลุกโชนอยู่ตรงช่วงท้อง

มือหนาลูบไล้ส่วนแกนกลางของอีกคนแผ่วเบา ร่างบางสะดุ้งพยายามจะดึงมือที่จับส่วนสำคัญของตนออก แต่ร่างสูงคว้าไว้พรางหลอกล่อด้วยริมฝีปากอุ่นขบเม้มกลีบปากบวมแดงของฮีชอลอย่างเร่าร้อน มือหนาเร่งจังหวะขึ้นเมื่อเห็นอีกคนดูทรมานอยากปลดปล่อยออกมาเสียงหวานร้องครางแผ่วเบา ยิ่งให้ทำให้ร่างสูงเกิดอารมณ์ ขยับมือไปได้ไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นก็ไหลออกมาเต็มมือของร่างสูง ฮีชอลนอนหอบหายใจถี่เปลือกตาหนาปิดลงเหมือนต้องการพักผ่อน แต่สำหรับซีวอนมันยังไม่จบแค่นั้น นิ้วเปียกชื้นเลื่อนไปยังช่องทางด้านหลังของคนที่นอนอยู่ สัมผัสแผ่วเบาแต่กลับทำเอาอีกคนสะดุ้ง

“อะ..อย่านะ”เสียงหวานสั่นสะท้านพยายามห้ามปราม

“ไม่ต้องกลัวนะ”ริมฝีปากหนากดลงบนหน้าผากมน นิ้วยาวสอดเข้าไปจนสุด เคล้นคลึงจุดที่เปราะบางพรางเคลื่อนขยับเบาๆ ความเจ็บปวดที่ไม่เคยได้สัมผัสทำหน้าใบหน้าหวานเหยเกจนซีวอนเห็นแล้วสงสารต้องจูบประโลม

นิ้วยาวยังคงขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มตอบสนองแล้วจำนวนนิ้วที่สอดเข้าไปจึงค่อยๆเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ 

ก่อนที่ซีวอนจะทนไม่ไหว นิ้วชุ่มถูกถอนออกก่อนจะแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่โตกว่านั้นมาก

แผ่นหลังเนียนหยัดตรงในทันที หน้าหวานเงยไปทางด้านหลัง ความเจ็บปวดที่รับทำให้น้ำตาที่คลออยู่ไหลออกมา ร่างสูงกอดอีกคนแน่น พรางลูบแผ่นหลังเนียนเบาๆ

“เจ็บมากใช่ไหม”ซีวอนเอ่ยถามร่างบางที่แนบหน้าลงกับแผ่นอกกว้างของตนอยู่ ไม่มีเสียงตอบรับมีแค่อาการขยับขึ้นลงของศีรษะเท่านั้นที่ทำให้ซีวอนรู้สึกผิดเหลือเกิน

มันเป็นครั้งแรกของฮีชอล แต่เขากลับทำให้อีกคนต้องเสียน้ำตาเพราะขาดความอดทน

หากแต่ปลอบประโลมกันไปชั่วครู่ส่วนที่ยังเชื่อมต่อกันกลับทำให้คนทั้งคู่รู้สึกร้อนผ่าว ฮีชอลดันตัวออกมาจากอกกว้าง เงยหน้ามองร่างสูงที่สบตามองมาเช่นเดียวกันแล้วก็นิ่ง

“ยังเจ็บอยู่ไหม”ฮีชอลส่ายหน้าพรางก้มหน้าลงอย่างเขินอาย

“ไม่เจ็บแล้ว แต่ตอนนี้ข้าเริ่มรู้สึกร้อน”ซีวอนมองเม็ดเหงื่อที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าสวยแล้วก็ค่อยๆเช็ดออก เอวแกร่งเริ่มขยับเป็นจังหวะ มือเรียวคว้าบ่ากว้างแน่น ความเจ็บปวดที่แปรเปลี่ยนเป็นความสุขทำให้ร่างบางรู้สึกประหลาดใจ เสียงหวานร้องครางออกมา เมื่อจังหวะการเคลื่อนไหวของร่างสูงได้เติมเต็มความปรารถนาของตน เล็บมือจิกจนบ่าของอีกคนถลอก หากแต่ซีวอนหาได้สนใจไม่ ตอนนี้เขากำลังสนใจอยู่แค่คนนี้ แค่ภรรยาที่น่ารักของเขา

ร่างบางแอ่นร่างขึ้นพร้อมบิดลำตัวสอดประสานให้เข้ากับจังหวะการเคลื่อนไหวของร่างสูง เสียงร้องต่ำของซีวอนสอดผสานกับเสียงหวานรัญจวนของฮีชอลอยู่เป็นระยะๆ ความสุขที่ดำเนินมาตลอดเริ่มถึงช่วงสิ้นสุด ซีวอนจู่โจมสุดแรงก่อนจะปลดปล่อยมันออกมาพร้อมทิ้งตัวนอนทับร่างบาง หากแต่มันไม่ได้หยุดแค่นั้น เพียงไม่กี่นาทีร่างสูงก็เริ่มมอบความรักแสนหวานสุดเร่าร้อนให้ภรรยาของตนต่อ

ค่ำคืนนี้ซีวอนจะทำให้ฮีชอลลืมไม่ลงเลย...

TBC

ไม่ได้แต่งเอ็นซีมานานมากกกก

มีตรงไหนควรปรับปรุง ฝากแนะนำและชี้แนะด้วยนะคะ 

^V^